آیا من خوشبختم ؟!🤔

حتی از قبل از موقعی که مهران مدیری توی دورهمی از مهموناش بپرسه:"آیا عمیقا احساس خوشبختی میکنید؟" این سوال ذهن من رو به خودش مشغول کرده و هنوز که هنوزه هم جواب درستی براش ندارم حتی نمیتونم تصمیم بگیرم که خودم رو جز خوشبخت ها قلمداد کنم یا نه؟ در این که خوشبختی یه کانسپت کاملا نسبیه هیچ شکی نیست اما مثلاً ممکنه کارهایی که من میکنم یا اتفاقاتی که باید برام بیفته تا بگم من خیلی خوشبختم از نظر یکی دیگه خیلی مسخره باشه یا حتی پیش اومده که من دوست داشتم اتفاقی که مثلاً برای دوستم افتاده برای من میفتاد اما توی چهارچوب و محیط خانواده خودم مثلاً من وقتی فاطمه آزمون کارشناسی به پزشکی قبول شد خیلی دلم میخواست جاش بودم اما دلم نمی‌خواست مامانم مامان فاطمه بود و کلا از بچگی هم هیچوقت هیچوقت هیچوقت نگفتم ای کاش فلانی مادر من بود. در کل خودم رو اونطور که باید خوشبخت نمی‌دونم هرچند شاید از دید دیگران خیلی خوشبخت و خوشحال به نظر برسم و دوست دارم اگر دوست داشتین بیاین و برام بگین معیارتون از خوشبختی چیه؟ داشتن یا نداشتن چه چیزایی رو خوشبختی تا حد زیادی کامل میدونین ؟ منتظرتونم