امام غریب، امام قریب

اولین بار دو سالم بود که اومدم پیشت هیچی از اون زمان یادم نمیاد ولی با اسمت بزرگ شدم و مادرم همیشه تا به مشکلی میخوردم میگفت از امام رضا کمک بخواه کمکت میکنه. همیشه از عمق قلبم دوستت داشتم هنوز هم دوستت دارم . هنوز هم وقتی توی تلویزیون گنبد طلاییت رو می بینم دلم میلرزه و پر می کشه تا خود مشهد . آخرین بار دو سال پیش خدمت مقدست رسیدم اما اونقدر بی لیاقت بودم که سعادت حضور در بارگاهت رو پیدا نکردم . امام غریبم که از بچگی مایه دلگرمیم بودی مرهم این دل شکسته و زخمیم باش . کمکم کن بتونم صبر و توکل پیشه کنم و کم نیارم .