دخترکم

زیرِ لایه های پنهان وجودم دخترکی است ترسیده از همه بی رحمی ها ، ناملایمات و تلخی های روزگار دخترک خردسالی که هنوز انگار به خوبی درک نکرده که زندگی چقدر میتواند سخت و سرد و سنگی باشد اما دخترک دارد آرام آرام خو می گیرد به ظلمت های پیش رو ، صبوری پیشه می کند و گاه اشک می ریزد از هیبت رخدادهایی که از کنترلش خارج است و می آموزد تا تغییر دهد آنچه را که توان تغییرش را دارد . دخترک خردسال درونم خسته اما امیدوار است و نگاهش رو به جلو و چشم به راه آینده ای روشن که سهم فرداهایش خواهد بود .