بهشت در پایان اردیبهشت

از دیشب که تو راه برگشت از منزل عموجان بارون شدید گرفت هوا خنک شده و از نظر من یعنی بهشت. وقتی پنجره ی اتاقم بازه پتو رو تا فرق سرم میکشم رو سرم و در شب آغازین خرداد این می‌تونه دلخوشی هرچند کوچیک من تو این روزهای سرد و کبود و ناامید کننده باشه . کسی یادشه چطور شد که اینطور شد اصلا ؟! خدایا خودت رحم کن خیلی شرایط سختیه خیلی، راستش فکر میکنم خدا داره به صورت هماهنگ کشوری امتحانش رو برگزار می‌کنه هر طرف رو نگاه می‌کنی هر از گاهی شاید یه کورسوی امیدی به چشمت بیاد اما همونم یا اونقدر دور و صعب الوصوله که کلا بیخیال میشی و یا میبینی همون کورسوی امید هم سرابی بیش نبوده خدایا خودت کمک کن داریم له میشیم به خدا