پروردگارا!به ما صبر و استواری بخش و ما را ثابت قدم دار

چقدر من با این دعا آرامش می گیرم اللهم افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا 

تقریبا از روزی که تصمیم گرفتم قدم توی این راه بذارم توی قنوتم این دعا رو میخونم و هنوز که هنوزه توی قنوتم ازت میخوام دلم رو قرص کنی مثل کوه تا بیدی نباشم که با کوچکترین بادی بلرزم . توی این مسیر حداقل از دید خودم ثابت قدم بودم و هستم و احساس می کنم بدهی به خودم ندارم پس چرا دارم می لرزم پس چرا اینقدر ناآرومم ؟شاید چون مادرم میگه از بچگی دختر کم طاقتی بودم شاید چون برای بعضی چیزها زحمت نکشیدم و شاید چون هیچوقت یاد نگرفتم که صبور باید بود برای رسیدن به چیزهای بزرگ.شاید به دخترک درونم یاد ندادم که برای هرچیزی که میخواد حق نداره پاش رو به زمین بکوبه و گریه کنه. شاید باید بیشتر به دخترکم برسم بیشتر براش وقت بذارم و صفات خوب مثل صبر و گذشت رو بهش یاد بدم. خدایا خودت میدونی که اول و آخرش دستم رو به آستان خودته. خدایا میدونی که این دل کوچیکم بدجوری چینی بند زده است هواش رو داشته باش لطفا. ممکنه هر از گاهی یه زیرآبی هایی رفته باشم و یه شیطنت هایی کرده باشم اما هنوز عمیقا و قلبا عاشقتم و از کسی جز تو نمیتونم انتظار بخشندگی و بزرگی داشته باشم. خدای نازنینم خودت شاهد تک تک لحظاتی که زمین خوردم، تک تک کوبیده شدن  هام و تک تک نرسیدن هام بودی دیدی که چه جوری تکه تکه وجودم رو سرهم کردم که کم نیارم و ادامه بدم اگر فکر میکنی لایق اون چیزی که خودم فکر می کنم هستم یه مرهم دلچسب بذار روی زخم های چندین و چند ساله ام. خوب می دونم که حتی بعد از رسیدن به اون چیزی که مد نظرمه تازه اول راهم و کلی فراز و نشیب پیش رومه اما حداقل مطمئن و هدفمند گام برمی دارم و اگه تو پشتم باشی دنیایی از مشکلات رو هم حریفم . دست قدرتمندت رو از پشتم برندار.