سفر به سرزمین سبز شمالی!(روز اول)

پنج شنبه شب که صبح زود فرداش یعنی جمعه راهی بودیم من تا چهار و نیم صبح دور خودم می چرخیدم و وسیله جمع می کردم. صبح ساعت 6 جناب پدر زنگ بیداری رو زدن و از شب قبل هم اولتیماتوم داده بودن که هیچ کس حق نداره تو راه بخوابه:/ ولی من واقعا بدجوری خوابم میومد خلاصه با هر بدبختی بود تا ساعت 11 خودم رو بیدار نگه داشتم ولی ساعت 11 پلک هام کم کم سنگین شد و از هوش رفتم . وقتی چشمام رو باز کردم احساس می کردم هنوز دارم خواب میبینم؛ دو طرف جاده سبز سبز و مه غلیظی که بالادست این جاده بود و ما تو یه جاده رویایی پر پیچ و خم کوهستانی که انگار داشت به بهشت نزدیک و نزدیکتر می شد در حرکت بودیم. واقعا نمیدونم چطوری توصیف کنم برای من که بهشت مجسم بود. ساعت 2 بعد از ظهر بالاخره به روستای مقصد مون رسیدیم . از اهالی پرس و جو کردیم که کجا میتونیم بساط منقل و اینا راه بندازیم برای غدا و یه پارک جنگلی توی اون روستا رو بهمون معرفی کردن . توی پارک چند تا اسب جوان و به غایت زیبا دیدیم من هنوزم فکر می کنم خواب دیدم . واقعا برای من که ازبچگی تو یه شهر شلوغ و آلوده بزرگ شدم این همه بکر بودن فضا و طبیعت ناب خیلی جذابیت داره . واقعا طعم غذایی که آدم توی طبیعت می خوره هم کلی فرق داره با غذایی که توی خونه می خوره . بالاخره بعد از کلی تلاش موفق شدیم ساعت 5 عصر نهار بخوریم. وقتی برگشتیم به اقامت گاه مون و چای خوردیم و یه کم وسایل و جمع و جور کردیم ساعت شد 9 شب و من انگار روی هرکدوم از پلک هام 10 تا آجر گذاشته بودن.  نماز مغرب و عشا رو خوندم و بیهوش شدم تا 7 صبح. واقعا برای خودم هم این حجم خستگی و خواب آلودگی جای تعجب داشت. برادرم فردای اون روز می گفت واقعا هیچی از سر و صدای ما موقع دیدن فوتبال متوجه نشدی ؟ کلی صدات کردیم که جابجا بشو و اینها . گفتم بهش خدا شاهده من از اون لحظه که چادر نماز رو از سرم برداشتم تا 7 صبح هیچییی یادم نمیاد. خلاصه که روز اول واقعا خوب گذشت امیدوارم همه تون هرجا که هستین دلتون خوش باشه :)))