اخلاق، وجدان اخلاقی و دیگر هیچ

چند وقت قبل انباری رو زیر و رو کردیم و من کارتن هایی پیدا کردم که توش یه سری از کتاب های نوجوونیام و کودکیام بود یه سری رو برداشتم و با خودم آوردم بالا هم به خاطر  نوستالژی شون و هم اینکه بعضیاشون حاوی مطالبی بودن که به درد همه ادوار زندگی آدم میخورد. یکی از این کتاب ها زندگی نامه دانشمندان بود وقتی داشتم زندگی نامه ماری کوری رو میخوندم به قسمتی از وصیت نامه اش خطاب  به دخترش ایرن رسیدم که نوشته بود " علم پایه حقیقی تمدن نیست ، اخلاق است که انسان را پایدار نگه می دارد و در میان مردم بذر صلح و انسانیت می پاشد . هرگز فراموش مکن که پیشوای تو در زندگی وجدان اخلاقی تو باشد " 

به قدری این جمله به نظر من زیبا و تاثیر گذار بود که ساعت ها ذهن من رو به خودش مشغول کرده بود . نمیخوام شعار بدم ولی واقعا اگر هرکس تو زندگی فردیش اخلاق و وجدان اخلاقی رو مبنا قراربده قطعا دنیا خیلی جای بهتری میشه واسه زندگی کردن .